Ο Σπύρος Λοϊζου γεννήθηκε στην Επτακώμη στις 3/4/1915 και παντρεύτηκε τη Μαργαρίτα Μιλτιάδη το 1957. Το 1958 απέκτησαν ένα γιο το Λοϊζο. Ο πατέρας του Σπύρου ονομαζόταν Λοϊζος και η μητέρα του Μαριού.
Ο Σπύρος εργαζόταν για 19 χρόνια στα πλοία ως ναυτικός και μετά εγκαταστάθηκε στο χωριό και ασχολείτο με το επάγγελμα του αγροφύλακα. Με την ανταρσία των Τούρκων το 1963 ο Σπύρος μαζί με άλλους συγχωριανούς μας, τον Σάββα Αντωνίου και τον Κυριάκο Πιερή, αγροφύλακες και αυτοί, διετάχθησαν να επιτηρούν το φυλάκιο της Εθνοφρουράς πάνω στο σπιτάκι που χρησιμοποιούσαν οι Άγγλοι το 1940-45 ως παρατηρητήριο στην κορυφή Γιούτι ύψος 900 μ απ'

όπου μπορούσε να ελέγχει τις θαλάσσιες ακτές από Κερύνεια έως Απόστολο Ανδρέα και ακόμα τις ακτές Τουρκίας μαζί με τους άλλους δύο αγροφύλακες Σάββα και Κυριάκο.
Στο σπιτάκι υπήρχαν παγκάκια και σ' ένα από αυτά καθότανε ο Σπύρος μόνος του και οι άλλοι δύο κάθονταν στο πισινό παγκάκι.
Εκείνη τη μέρα έκανε μεγάλη κακοκαιρία με δυνατές βροχές, αστραπές και βροντές. Εκεί κοντά βρισκόταν και ένας συγχωριανός μας βοσκός και πήγε στο φυλάκιο να προφυλαχτεί από τη βροχή, ο Παναγιώτης Φώτη (Κάψουλας).
Σε κάποια στιγμή ενώ αστειευόταν ο Σπύρος με τους συναδέλφους του, έπεσε κεραυνός και κτύπησε τον Σπύρο ο οποίος κάηκε ζωντανός. Κάτω από τα πόδια του περνούσε το καλώδιο του τηλεφώνου και ίσως να ήταν η αιτία που προκάλεσε τον θάνατο του. Με αυτό τον τρόπο γράφτηκε ο τραγικός επίλογος. Τότε όλο το χωριό θρήνησε τον άδικο χαμό του.
Αναγνωρίστηκε από την Κυπριακή Δημοκρατία επίσημα ως πεσόντας σε ώρα καθήκοντος