|
Μια μέρα κατέβηκαν στην παραλία με σκοπό να
φύγουν από εκείνο τον τόπο. Εδώ βρήκαν ένα
καράβι και με αρχηγό πάλι τον Αυξέντιο ήρθαν
στην Κύπρο, που τότε ήταν ονομαστή για την
θεοσέβεια των ανθρώπων της. Σύμφωνα με την
παράδοση το πλοίο τσακίστηκε πάνω στους βράχους
από την δυνατή τρικυμία. Οι επιβαίνοντες, όμως,
δεν έπαθαν τίποτε και βγήκαν στην στεριά. Από
εδώ σκορπίστηκαν σε διάφορα μέρη και έζησαν ο
καθένας τους τη μακάρια ζωή με το δικό του
τρόπο. Ο Αυξέντιος, αναφέρει η φυλλάδα του
είναι η πρώτη που τυπώθηκε στην Ενετία το 1779
περιήλθε το νησί και κατέληξε σε μια σπηλιά στην
περιοχή της Καρπασίας στην τοποθεσία Ιούτιον (Γιούτι),
ένα παραλιακό μέρος, που απέχει δύο μίλα από την
Επτακώμη και 5 μίλια από την Κώμη Κκεπήρ. Εδώ,
λοιπόν, σ αυτή τη σπηλιά, η οποία απέχει
τριάντα μέτρα από την θάλασσα, (τοποθεσία Λούμα)
αφιέρωσε τον εαυτό του στο Θεό με νηστεία,
αγρυπνία, προσευχή και μελέτη των Γραφών. Η
έμπρακτη αγάπη σ εκείνους που είχαν ανάγκη της
βοήθειάς του, ήταν η καθημερινή φροντίδα του.
Ολόκληρη η ζωή του υπήρξε μια ζωή θερμής αγάπης
και ολοκληρωτικής προσφοράς στον Χριστό. Κάθε
μέρα, ύστερα από τη θερμή και άγρυπνη προσευχή
που κρατούσε πολύ, αναμειγνυόταν με τους
ανθρώπους και τους βοσκούς της περιοχής που τον
είχαν ανάγκη και ιδιαίτερα με τους ανθρώπους της
Ναυτοκώμης που ήταν πεντακόσια μέτρα
νοτιοανατολικά από το άντρο του, δηλαδή, το
σπήλαιο όπου έμενε. Το χωριό αυτό βρισκόταν στην
κοιλάδα του Κούτσουλα, με τις κρυστάλλινες
πηγές. Οι άνθρωποι, λοιπόν, του χωριού του
Κούτσουλα, από μεγάλη αγάπη και σεβασμό προς τον
άγιο, μετέφεραν από τις πλούσιες πηγές νερό
δίπλα από το άντρο του με πέτρινα αυλάκια. Την
περίοδο της δεκαετίας του 60, όταν κάποιος
γεωργός προσπάθησε να καλλιεργήσει την άγονη
περιοχή (50 μέτρα νότια) από το άντρο του αγίου
ανακαλύφτηκε το υδραγωγείο, δηλαδή, τα
πετραύλακα που έφερναν εδώ το νερό. Ο όσιος
υπέμεινε τους πολλούς και σκληρούς πειρασμούς,
και με την προσευχή, την αυστηρή νηστεία και την
εγκράτεια, βγήκε νικητής και θριαμβευτής,
ζωντανό δοχείο του Παναγίου Πνεύματος. Αυτό
μαρτυρούν και τα πολλά θαύματα που έκανε όσο
ζούσε. Τούτο βεβαιώνουν ακόμη και τα θαύματα που
γίνονται με τη χάρη του ύστερα από το θάνατό
του. Εκεί στη σπηλιά όπου έζησε χρόνια ο άγιος,
αναπαύθηκε κι όλας. Οι χριστιανοί των γύρω
χωριών με σεβασμό και ευλάβεια μαζεύτηκαν και
κήδευσαν το άγιο σκήνωμά του, και πήραν τον
τελευταίο ασπασμό και την ευλογία του. Με
συντριβή καρδιάς ενταφίασαν το σώμα του στη γη,
ενώ η ηρωική ψυχή του πέταξε ολόλευκη στον
ουρανό, για να χαρεί και να ζήσει εκεί την
ασφαλή και άμεμπτη ζωή των νικητών της πίστης
μας. |
